Her zaman şükür ettiğim hayatım Kar Tutkusu sayesinde gökkuşağı renkleri gibi hareketlendi bir anda. Benim gibi hiperaktif bir adama bire bir uyan dostlar sayesinde artık enerjimi harcayabileceğim bir ortam buldum. Anlık buluşmalar, tatil turları, yardım etkinlikleri vs…
Eminim herkes bu güzel beraberliğin tadını çıkartıyordur. Ancak emin olun tek çocuk olan biri olarak bende lezzeti bir başka.
İyi ki batonsuz kayıyormuşum diye seviniyorum. Aksi takdirde sizlerle tanışma fırsatım olmayacaktı. Ama kader bir şekilde beni buraya getirdi. Rüzgârda savrulan yaprak gibi farkında olmadan gelmek ise daha bir başka güzel. Farkımız ise nereye savrulduğumuzu bilmek. Dostluğa…
Eğer Kar Tutkusu bir okyanus ise, güzelliği üstüne düşen gökyüzünün maviliğinde veya üzerinde yansıyan ayın yakamozunda değil, derinliklerinde neler olduğunu bilmeden o güzellikleri keşfetmekte. Hem etkinliklerimiz olsun, hem dostluklarımız olsun yeniliklerde.
Burada birçok arkadaşımın bende çok başka yeri var. Ancak herkesi ayrı ayrı yazmak istemiyorum. Birilerini unutacağımdan falan değil ama değer verdiğim halde henüz bir şeyler paylaşamadığım (paylaşmayı çok arzu ettiğim) arkadaşlarım için bir şey yazamayıp onları kırmaktan korktuğum için.
Söz edilmesi gereken en güzel konuda ne biliyor musunuz? 2 ay gibi kısa bir sürede bu kadar çok güzel yürek toplayabilmiş olmam.
Bilmiyorum daha önce buna benzer bir konu oldu mu, (araştırdım bulamadım) ama sizlerde "Sizdeki Kar Tutkusu"nu anlatmak ister misiniz bu başlıkta ?
Sizleri seviyorum. (Tifosi ve türevlerini diyenler dahil )
Not: 1000. mesajımı siz değerli dostlara ayırmak istedim…