Acemi kayakçı pisti dağıttı

[noperler]

Arkadaşlar artık nickim acemi snowboardçu haberiniz olsun

Acemi kayakçı pisti dağıttı




Neredeyim? Uludağ'da.. Neden? Miller'ın düzenlediği Skidoo Cup'ı izlemek için.. Nedir bu Skidoo Cup? Henüz ben de bilmiyorum.. Akşama olacak. Gerçi Uludağ yolu yer yer çöktüğü için gelmemiz pek maceralı oldu ama benim kayak maceralarımın yanında minibüs içindeki zorlu seyahatimiz bir hiç kalır..

Bildiğiniz üzere İzmirli'yim.. Bir İzmirlinin kayak yapması bir penguenin paraşütle atlaması gibi absürd bir şeydir.. Bilmeyiz, ilgilenmeyiz, bizim için dünyada yapılan türlü saçmalıklardan biridir kayak denen hadise... Bursalılar'ın, İstanbullular'ın, Erzurumlular'ın sevdiği, bizim de uzaktan "ay aman ne anlarlar bu işten" dediğimiz bir şeydir. Bizim gibi beş bir tarafı tatil beldesi olan İzmirliler için eğlence varsa yoksa denizdir, tombalak atmaktır, dipten taş çıkarmaktır, zıpkınla balık avlamaktır, biraz daha zenginlerimiz ve meraklılarımız için tüple dalmaktır falan filan.. Dağla, karla işimiz olmaz..

Fakat kırk yılın başında gelmiş bulunduk işte buraya.. Ve daha da yoldan çıkartıcısı Miller'ın bize kayak öğretmek için bütün imkanlarını zorlaması.. Eh madem Miller bu kadar istiyor, kalplerini kıracak değiliz, biz de öğrenelim bu işi dedik..

Elimize kayakları verdiler ve hesapça yapmamız gereken kayakları takıp bulunduğumuz yerden sadece dört metre ötede yan yana dizilmek.. Grubun diğer elemanları iki düşmeden sonra bunu yapabildiler. Bense sürekli olarak geri geri gitmekteyim.. Olmayacak böyle dedim çıkardım kayakları, yanlarına yürüyerek gittim. Olmam gereken yere geldim kayakları tekrar taktım ve hoop gene geri geri kayak odasına kadar kaydım.. Kalkıyorum düşüyorum, kalkıyorum düşüyorum..

Hoca artık benden umudu kesti ve diğerlerine yan yan yukarı çıkmayı öğretmeye başladı... Onlar tıpır tıpır çıkıyor ben olduğum yerde kapaklanıp duruyorum.. Son bir gayretle yanlarına varmayı başardım.. Kar sapanı denen bir teknikle güya beş metre aşağıya kayacağız..

Uludağ böyle bir kayış daha önce gördü mü bilemiyorum.. Görmemiş olsun, bundan sonra da görmesin lütfen.. Azgın bir sel gibi inmeye başladım.. Düşmediğim için durmuyorum, durmadığım için giderek hızlanıyorum... O beş metre oldu yirmi metre! Hoca bağırıyor "Sapan yaap! Sapan yaaap!" Evet gerçekten çok şahane bir sapan yaptım sonunda.. Fakat kafeteryada! Nasıl olduysa ben milletin gözünü kafasını patlata patlata kafeteryanın içine girmeyi başarmışım. Nasıl olduysa diyorum çünkü son saniyelerde gözüm kapalıydı..

"Siz isterseniz biraz dinlenin" derken hocanın sesi tıslıyordu.. Hatta hırlıyordu da diyebiliriz.. Sonsuza kadar dinlenmeye karar verdim.. Bir penguenin ne işi var zaten pistte.. Nerede benim bol sütlü neskahvem?

Kaynak:Vatan Gazetesi
Yazar:Tuğçe Baran

[mehmet ata]

yeni öğrenenler mutlaka bu yoldan geçmeleri gerekiyor. o anlar çok özel ve unutulmaz.

[ayla]

Süpeeer ;D Bir film gibi canlandı gözümde, çoook hoş!

[kartepeli]

ahahhah koptum ya insan bu kadar güzel anlatır başına gelenleri.. 8)

[Gazelle]

ya olmamış bu kadar kolay pes etmeseydin. o kadar da zor bişey değil. bu tür olaylar bence sana hırs vermeliydi. mutlak başarırsın. herkezin başına gelen bişey bu. kafeteryayı yanlış yere koymuşlar, suç senin değil